Untitled

!!! SUSTUM !!!

Herkes konuştuğunu yazar,bense sustuklarımı

Herkesin konuştuğu bir dünyada

ben sustum!

ne kadar susulacaksa o kadar sustum!

kendimle konuşuyorum şimdi yalnız...

yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime

kimse duymuyor...

Sustum!

Bin ah sürüp dudaklarıma

ne kadar susulacaksa o kadar sustum!

sustu benimle deniz,

sustu deli dalgalar, sustu martılar...

umutlarımı sarıp rüzgarlara

uzaklara savuruyorum her gece

yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne

kimse görmüyor...

Sustum!

Tam acılarımı haykıracaktım ki,

sustum

ne kadar susulacaksa o kadar sustum!

bir çığlık kanıyor demedim, en derininde yüreğimin...

içimdeki volkanları boğarak sustum!

açmadım kimselere yüreğimi

hançeri sadece kendime sapladım

sapladım ve sustum!

hüznü yüzümde,

acıları gözlerimde topladım sustum! ..

Sustum!

sustu dudağımdaki şarkı,

gözlerimdeki şiir

yaraları yalayan rüzgar

sokaklarında kahrolduğum şehir

gözlerim konuşuyor yalnız!

Saçı ağarmış hayaller

nemli kirpiklerle

bulutlandığında gözlerim

gökte şimşek olup çakıyorum

kimse görmüyor...

Sustum!

tuz basıp yaralarıma!

ne kadar susulacaksa o kadar sustum!

içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi

yaslanıp yalnızlığın duvarına

gül döküp kalabalıklara her gece

kimsesiz geziyorum gönül ülkemi

kimse bilmiyor...

Sustum!

tam sevdiğimi haykıracaktım ki, sustum

sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak

acılar konuşuyor şimdi yalnız

yaralı gönlümün sızıları konuşuyor

tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir

atıyorum uçurumlardan

kimse görmüyor

Ne zaman

dudaklarından öpmeye kalksam hayatı

saçlarını koklasam rüzgarların

içimde incecik bir sevgi ürperiyor

sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme

gelmiyor beklediğim bahar

yaralar merhem tutmuyor

gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara

kimse silmiyor

yağmur dinmiyor

sevdiğim bilmiyor

Sustum!

sustu benimle sarı sabır,

sustu hasret, sustu zaman

yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata

kimse duymuyor

Sustum!

İçimde dalgalar kabardıkça volkanlar gibi

sustum

sustu dudağımdaki şiir

gözlerimdeki nehir

gönlümdeki yara

bulutlar haykırdı isyanımı

şimşekler haykırdı

sadece ben duydum

sadece ben

Ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat

ey kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi

yaralar merhem tutmuyor

geceler avutmuyor

ben sustum

acılarım konuşuyor yalnız

yaralı gönlümün sızıları konuşuyor

Ben sustum!

susmuyor yüreğimi kavuran kasırga

pencereme vuran yağmur damlaları

susmuyor dışarda inleyen rüzgar

yıldızlar küs

ay üzgün

yağmur dinmiyor

içimde binlerce şiir kanıyor her gece

kimse bilmiyor

kimse duymuyor

sustum!

sustu benimle sarı sabır, sustu hasret,

sustu hayat, sustu zaman

acılar konuşuyor yalnız

acılarım konuşuyor

kimse duymuyor...

duymuyor...

duymu...

duy...

Hadi Git

Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,

Günahıma girmeden, katilim olmadan git!

Git de şen şakrak geçen günlerine gün ekle,

Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle.

Git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar,

Git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar.

Mademki benli hayat sana kafes kadar dar,

Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar.

Hadi git, benden sana dilediğince izin,

Öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın izin.

Kahrımın nedenini söylesem irkilirler;

Çünkü herkes beni Kays, seni Leyla bilirler.

Sanırlar ki sen beni biricik yar saymıştın;

Oysaki hep yedekte, hep elde var saymıştın.

Hadi git, ne bir adres, ne bir hatıra bırak,

Zannetme ki, pişmanlık, mutluluk kadar ırak!

Sanma ki fasl-ı bahar geldiğim gibi gitmez,

Sanma ki hüsranını görmeye ömrüm yetmez.

Her darbene tahammül edecektir bedenim,

Gururum mani olur perişanıma benim.

Yari Ferhat olanın ellerle ülfeti ne?

Şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine.

Henüz layık değilken tomurcuk kadar aşka,

Sana gül bahçesini kim açar benden başka!

Hercai arılara meyhanedir çiçekler,

Kim bilir şerefinden kaç kadeh içecekler!

Mademki aşk tablosunun takdirinden acizsin,

Git de çağdaş ressamlar modern resimler çizsin.

Ne vedaya gerek var, ne de mektuba hacet,

Git de Allah aşkına bir selama muhtaç et!

Güllere de aşk olsun gene sen kokacaksan!

Fallara da aşk olsun gene sen çıkacaksan!

Kopsun nerden inceyse artık bu bağ, bu düğüm!

Her gece daha berbat, daha vahim gördüğüm.

Korkulu düşlerimi yorumdan kaçırıyorum;

Sırf sana üzülüyor, sırf sana acıyorum!

Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,

Günahıma girmeden, katilim olmadan git! ...

Cemal Safi